Οι κρατήρες επιπτώσεων σχηματίζονται όταν ένα μετεωρίτης, ένας αστεροειδής ή ένας κομήτης καταρρέει σε έναν πλανήτη ή σε μια σελήνη. Όλα τα εσωτερικά σώματα του ηλιακού μας συστήματος έχουν βομβαρδιστεί βαριά από τα μετεωροειδή σε όλη την ιστορία τους. Αυτός ο βομβαρδισμός είναι ορατός στις επιφάνειες της Σελήνης, του Άρη και του Υδραργύρου για παράδειγμα. Στη Γη, ωστόσο, οι κρατήρες επιπτώσεων διαγράφονται συνεχώς από τη διάβρωση ή μετασχηματίζονται από την τεκτονική με την πάροδο του χρόνου.
Παρόλα αυτά, εντοπίστηκαν σχεδόν 170 κρατήρες κραδασμών στον πλανήτη μας. Αυτά κυμαίνονται σε διάμετρο από μερικά δεκάδες μέτρα μέχρι περίπου 300 χιλιόμετρα και κυμαίνονται από την πρόσφατη εποχή σε περισσότερο από δύο δισεκατομμύρια χρόνια. Οι κρατήρες κρούσεων που εμφανίζονται σε αυτόν τον κατάλογο είναι σχετικά μικροί και οι νέοι καθιστούν ευκολότερο να εντοπίσουν. Ένα παράδειγμα ενός μεγάλου και παλαιού κρατήρα κρούσης είναι ο κρατήρας Chicxulub με διάμετρο 180 χιλιομέτρων (110 μίλια). Ο αντίκτυπος που δημιούργησε αυτό το διάσημο κρατήρα πιστεύεται ότι ήταν υπεύθυνος για την εξαφάνιση των δεινοσαύρων, περίπου 65 εκατομμύρια χρόνια πριν.
11. Κρατήρας Roter Kamm
Βρίσκεται στην έρημο Namib της Ναμίμπια, ο κρατήρας Roter Kamm έχει διάμετρο περίπου 2, 5 χλμ. Και έχει βάθος 130 μέτρων. Δημιουργήθηκε από έναν μετεωρίτη με μέγεθος ενός μεγάλου οχήματος περίπου 3, 7 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο κρατήρας είναι ορατός, αλλά το δάπεδο του καλύπτεται από κοιτάσματα άμμου πάχους τουλάχιστον 100 μέτρων. Σε συνδυασμό με το πορτοκαλί-κόκκινο χρώμα της ερήμου Ναμίμ, ο κρατήρας δίνει την εντύπωση μιας επιφάνειας του Άρη και όχι εκείνης του πλανήτη μας.
10. Κρατήρας Kaali
Ο κρατήρας Kaali δημιουργήθηκε από έναν μετεωρίτη που έφτασε στη γη κάπου μεταξύ του 4ου και του 8ου αιώνα π.Χ. Σε υψόμετρο περίπου 5-10 χιλιομέτρων, ο μετεωρίτης έσπασε σε κομμάτια και έπεσε στη γη σε θραύσματα. Ο μεγαλύτερος κρατήρας έχει πλάτος περίπου 110 μέτρα και βάθος 22 μέτρων. Σε ακτίνα 1 χιλιομέτρου από τον κύριο κρατήρα βρίσκονται 8 μικρότεροι κρατήρες που δημιουργήθηκαν κατά τη διάρκεια αυτού του βομβαρδισμού. Το σύνολο του δάσους της εσθονικής νήσου Saaremaa πιθανότατα κατέστρεψε ως αποτέλεσμα του αντίκτυπου. Ο κρατήρας αποτελεί μέρος πολλών εσθονικών μύθων και ιστοριών. Είναι ακόμη πιθανό ότι η Saaremaa ήταν το θρυλικό Thule, ενώ το όνομα "Thule" θα μπορούσε να συνδεθεί με το φινλανδικό word tule ("της φωτιάς").
9. Κρατήρας Tenoumer
Σχεδόν ένας τέλειος κύκλος, ο κρατήρας Tenoumer είναι 1, 9 χιλιόμετρα πλάτος και αθλητικά ένα χείλος 100 μέτρα (330 πόδια) ψηλά. Ο κρατήρας βρίσκεται στη δυτική Σαχάρα της Μαυριτανίας. Οι σύγχρονοι γεωλόγοι συζητούσαν εδώ και πολύ καιρό για αυτό που προκάλεσε αυτόν τον κρατήρα, μερικοί από τους οποίους ευνοούσαν ένα ηφαίστειο. Αλλά η πιο προσεκτική εξέταση της δομής αποκάλυψε ότι η σκληρή «λάβα» του κρατήρα ήταν στην πραγματικότητα βράχος που είχε λιώσει από επιπτώσεις μετεωριτών. Αυτός ο αντίκτυπος συνέβη κατά προσέγγιση μεταξύ 10.000 και 30.000 ετών.
8. Lonar Crater Lake
Η λίμνη Lonar στη Μαχαράστρα, σχηματίστηκε περίπου 50.000 χρόνια πριν, όταν ένας μετεωρίτης χτύπησε την επιφάνεια. Η λίμνη αλμυρού νερού που εξελίχθηκε στον σχηματισμό βασαλτικού πετρώματος που προκύπτει, έχει μέση διάμετρο 1, 2 χιλιομέτρων (3, 900 πόδια) και είναι περίπου 137 μέτρα (449 πόδια) κάτω από το χείλος του κρατήρα. Πολυάριθμοι ναοί περιβάλλουν τη λίμνη, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται σε ερείπια, εκτός από τον ναό Daityasudan, στο κέντρο της πόλης Lonar, η οποία χτίστηκε προς τιμήν της νίκης του Vishnu πάνω στον γιγαντιαίο Lonasur. Ο ίδιος ο κρατήρας είναι ένα διασκεδαστικό ταξίδι και η γύρω βλάστηση είναι μια περιποίηση για τα πουλιά.
7. Κρατήρας Monturaqui
Ο κρατήρας Monturaqui βρίσκεται νότια του Salar de Atacama στη Χιλή. Οι σημερινές διαστάσεις του κρατήρα έχουν διάμετρο περίπου 460 μέτρα (1, 509 πόδια) κατά βάθος 34 μέτρων (100 πόδια). Η σύγκρουση πιθανότατα συνέβη περίπου πριν από ένα εκατομμύριο χρόνια. Λόγω των ακραίων και ξηρών συνθηκών της περιοχής, ο κρατήρας παραμένει σαφώς ορατός. Με το μέγεθος και τη μορφολογία του, ο κρατήρας του Monturaqui παρουσιάζει πολλές ομοιότητες με τον κρατήρα Bonneville στον Άρη που εξερεύνησε ο Πνευματικός δρομέας το 2004. Και οι δύο κρατήρες είναι ρηχό, το μέγεθος των φραγμάτων που εκτοξεύονται κοντά στο κρατήρα είναι παρόμοιες και αμφότερες σχηματίστηκαν σε ένα ηφαιστειακό περιβάλλον.
6. Γκόφσντ Μπλεφ Κρατέρ
Βρίσκεται κοντά στο κέντρο της Αυστραλίας, ο κρατήρας Gosses Bluff θεωρείται ότι έχει σχηματιστεί από την επίδραση ενός αστεροειδούς ή ενός κομήτη πριν από περίπου 142 εκατομμύρια χρόνια. Ο διαβρωμένος κρατήρας είναι 6 χλμ. (4 μίλια), αλλά κατά τη στιγμή της πρόσκρουσης θα είχε διαμέτρου περίπου 22 χλμ. (14 μίλια). Ο τόπος είναι γνωστός ως Tnorala στους Αβορίγινους της Δυτικής Αρρεντέ και είναι ένας ιερός τόπος.
5. Κρατήρας Tswaing
Ο κρατήρας Tswaing δημιουργήθηκε από έναν χοντρίτη ή έναν πετρώδη μετεωρίτη, με διάμετρο 30 έως 50 μέτρων, που χτύπησε τη γη περίπου 220.000 χρόνια πριν. Στο κέντρο του κρατήρα υπάρχει μια μικρή λίμνη που γεμίζει από μια πηγή και βροχή. Τα εργαλεία πέτρας από την πέτρινη εποχή δείχνουν ότι ο κρατήρας επισκέπτεταν τακτικά τους ανθρώπους για να κυνηγούν και να συλλέγουν αλάτι. Οι Ευρωπαίοι άποικοι ονόμασαν την περιοχή Zoutpan (Salt Pan), ενώ οι τοπικές φυλές Tswana αποκαλούν την περιοχή Tswaing που σημαίνει "Place of Salt".
4. Κρατήρας Pingualuit
Ο κρατήρας Pingualuit δημιουργήθηκε πριν από 1, 4 εκατομμύρια χρόνια από μετεωρίτη που είχε τη δύναμη 8500 ατομικών βόμβων μεγέθους Hiroshima. Ο κρατήρας με διάμετρο 3, 44 χλμ (2, 14 μίλια) αυξάνεται 160 μέτρα (520 πόδια) πάνω από την περιβάλλουσα τούνδρα και έχει βάθος 400 μέτρων (1, 300 πόδια). Η λίμνη στον πυθμένα του κρατήρα έχει βάθος 270 μέτρων (890 πόδια) και περιέχει μερικά από τα καθαρότερα ύδατα στον κόσμο. Η λίμνη δεν έχει εισόδους ή προφανείς έξοδοι, έτσι το νερό συσσωρεύεται από τη βροχή και το χιόνι και χάνεται μόνο από την εξάτμιση. Ο κρατήρας ανακαλύφθηκε το 1943 από αεροπλάνο των Πολεμικών Αεροποριών των ΗΠΑ σε μετεωρολογική πτήση. Το Pingualuit σημαίνει "όπου η γη ανεβαίνει" στην τοπική γλώσσα Inuit.
3. Κρατήρας Amguid
Ένας σχετικά νέος κρατήρας, ο κρατήρας Amguid είναι το αποτέλεσμα μιας επίδρασης μετεωριτών περίπου 100.000 χρόνια πριν. Βρίσκεται σε απομακρυσμένη περιοχή της νοτιοδυτικής Αλγερίας. Ο απόλυτα κυκλικός κρατήρας μετεωρίτου είναι 450 μέτρα (1476 πόδια) σε διάμετρο και 30 μέτρα (100 πόδια) βαθύς. Η κορυφή του χείλους καλύπτεται από μπλοκ αμμόπεδων διαμέτρου αρκετών μέτρων. Το κέντρο του κρατήρα είναι επίπεδο και γεμίζεται με συμπαγή έλαια.
2. Κρατήρας του Wolfe Creek
Ο κρατήρας του Wolfe Creek στην Αυστραλία σχηματίστηκε από έναν μετεωρίτη που συνέτριψε στη γη πριν 300.000 χρόνια. Οι 50.000 είχαν μάζα περίπου 50.000 τόνων και άφησαν έναν κρατήρα περίπου 875 μέτρων (2870 πόδια) σε διάμετρο. Ο κρατήρας που είχε απομείνει ήταν πιθανώς περίπου 120 μέτρα βάθος. Κατά τα επόμενα 300.000 χρόνια ο αέρας σταδιακά γεμίζει με άμμο και σήμερα ο πυθμένας του κρατήρα είναι 60 μέτρα κάτω από το χείλος, που υψώνεται 25 μέτρα πάνω από την περιβάλλουσα επίπεδη έρημο. Μικροί αριθμοί μετεωριτών σιδήρου έχουν βρεθεί κοντά στον κρατήρα. Ο κρατήρας ανακαλύφθηκε κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής έρευνας το 1947, παρόλο που οι άνθρωποι των Αβορίγινων γνωρίζουν τον κρατήρα εδώ και χιλιάδες χρόνια.
1. Κρατήρας Barringer
Ο κρατήρας Barringer είναι ο πιο γνωστός και καλύτερα διατηρημένος κρατήρας επίθεσης στη Γη. Ο κρατήρας πήρε το όνομά του από τον Daniel Barringer ο οποίος ήταν ο πρώτος που πρότεινε ότι είχε παραχθεί με μετεωρίτη. Ο κρατήρας εξακολουθεί να ανήκει στην οικογένειά του και είναι επίσης γνωστός ως Crater Meteor ή Κρατήρας της Αριζόνα . Μετρώντας περίπου 1.200 μέτρα σε διάμετρο και 170 μέτρα (570 πόδια) βαθιά, με ένα χείλος 45 μέτρα υψηλότερο κατά μέσο όρο από την περιβάλλουσα πεδιάδα, ο κρατήρας βρίσκεται κοντά στο Flagstaff της Αριζόνα. Ο Κρατήρας Barringer σχηματίστηκε περίπου πριν από 40.000 χρόνια από την επίδραση ενός μετεωρίτη σιδήρου, περίπου 50 μέτρα (54 ναυπηγεία) και ζυγίζει αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες τόνους. Πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι ο μετεωρίτης χτύπησε με ταχύτητα 12, 8 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο (28, 600 μίλια / ώρα).
