Παρόλο που το Μαρόκο είναι γνωστό για τις εξωτικές του πόλεις, έχει επίσης μερικά ερείπια που έμειναν από την εποχή του ως ρωμαϊκή αποικία. Το πιο εκπληκτικό από αυτά είναι το Volubilis, το οποίο βρίσκεται στους πρόποδες των οροσειρών Atlas. Χτισμένο σε μια εύφορη αγροτική περιοχή όπου υπήρχαν άφθονα αμύγδαλα και ελιές, αυτή η περιοχή είναι ένα από τα μεγαλύτερα αρχαία ερείπια της Αφρικής.
Ιδρύθηκε τον 3ο αιώνα π.Χ., ο Βολουβίλης ήταν πρώτος φοινικικός οικισμός και έπειτα ένας χωριακός οικισμός της Καρχηδονίας. Από τον 1ο αιώνα π.Χ. και μετά, μεγάλωσε κάτω από τη ρωμαϊκή κυριαρχία. Τον δεύτερο αιώνα κατασκευάστηκαν αρκετά κτίρια, όπως ένας ναός στον θεό Δία, μια βασιλική και μια θριαμβευτική αψίδα. Πολλά αρτοποιεία και ελαιοτριβεία βρέθηκαν και εδώ, μαζί με πολλά πολυκατοικίες. Οι Ρωμαίοι εκκενώθηκαν στο μεγαλύτερο μέρος του Μαρόκου στα τέλη του 3ου αι. Μ.Χ., αλλά οι άνθρωποι συνέχισαν να ζουν στο Volubilis εδώ και πολλούς αιώνες.
Μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα, τα ερείπια ήταν άθικτα, αλλά ένας σεισμός την εποχή εκείνη κατέστρεψε ένα μεγάλο μέρος του χώρου. Οι κακοποιοί πήραν επίσης μερικές από τις πέτρες για άλλα κτίρια. Ωστόσο, τα εναπομείναντα ερείπια είναι περισσότερο από αρκετά για τους επισκέπτες να πάρουν μια ιδέα για το πώς η πόλη πρέπει να έχει μοιάζει.
Η περιοχή στο Volubilis διαθέτει ένα μεγάλο μέρος καλλιτεχνικού υλικού όπως χάλκινα και μαρμάρινα αγάλματα, ψηφιδωτά και διάφορες επιγραφές διαθέσιμες για προβολή. Έχει επίσης παραδείγματα της αρχιτεκτονικής που χρησιμοποιούν οι διάφοροι πολιτισμοί που κατέλαβαν την περιοχή, από την προϊστορία έως την ισλαμική περίοδο.
Ένα θριαμβευτικό τόξο βρίσκεται στην αρχή του κεντρικού δρόμου της πόλης, γνωστός ως Decumanus Maximus. Οι επεκτατικές βίλες στην περιοχή είναι γνωστές για τα πολύπλοκα ψηφιδωτά τους. Σε ένα μωσαϊκό, ο Ορφέας απεικονίζεται να εξημερώνει άγρια ζώα παίζοντας την άρπα του. Το μωσαϊκό σε ένα άλλο δωμάτιο δείχνει δελφίνια παίζοντας στα κύματα.
Πολλά από τα ψηφιδωτά είχαν ως βάση τους ελληνικούς μύθους. Σε μια βίλα, το ψηφιδωτό στο πάτωμα δείχνει νύμφες που μεταφέρουν τον Ηλά, τον γιο του Ηρακλή, ενώ άλλος απεικονίζει τον κυνηγό Acteon εκπλήσσοντας τη θεά Νταϊάνα, που αργότερα τον μεταμόρφωσε σε ελάφι. Οι ελληνικοί και ρωμαϊκοί θεοί του κρασιού, ο Διονύσιος και ο Βάκχος, απεικονίζονται σε πολλά ψηφιδωτά. Άλλα ψηφιδωτά που βρέθηκαν αποτελούνται από γεωμετρικά μοτίβα. Τα κοντινά χωριά πωλούν χαλιά Berber τα οποία είναι υφαντά με αντίγραφα αυτών των σχεδίων.
Όταν περπατάμε ανάμεσα σε αυτά τα ερείπια, μπορούμε να φανταστούμε τι πρέπει να φανεί ο Βολουβίλης στο καλύτερο δυνατό. Με όλα τα υπέροχα ρωμαϊκά ερείπια είναι εύκολο να αισθανθείς ότι ο χρόνος έχει μετακινηθεί προς τα πίσω 2000 χρόνια και ο Βολουβίλης είναι στη δόξα του.
