Ο Tiwanaku, που βρέθηκε στη νότια όχθη της λίμνης Titicaca στη Βολιβία, ήταν η πρωτεύουσα ενός από τους σημαντικότερους πολιτισμούς που υπήρχαν πριν από τους Ίνκας. Η αυτοκρατορία Tiwanaku περιλάμβανε τμήματα από τη Βολιβία, την Αργεντινή, το Περού και τη Χιλή από περίπου 500 έως 950 μ.Χ. Η περιοχή στην οποία βρίσκεται η πόλη Tiwanaku βρίσκεται περίπου 4.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, τα υψηλότερα αστικά κέντρα που χτίστηκαν ποτέ.
[showad1]
Οι αρχαιολόγοι έχουν ανασκάψει μόνο ένα μικρό κομμάτι της πόλης, αλλά εκτιμούν ότι στο απόγευμά της ζούσαν τουλάχιστον 20.000 άνθρωποι στο Tiwanaku. Οι ανασκαφές έδειξαν ότι οι πολίτες ζούσαν σε ξεχωριστές γειτονιές, οι οποίες περικλείονταν από μεγάλους τοίχους. Άλλα ευρήματα που βρέθηκαν στην πόλη περιλαμβάνουν ναούς, πυραμίδα, μεγάλες πύλες και ξυλόγλυπτα πρόσωπα. Η μοναδική εκτενώς μελετημένη περιοχή είναι το κέντρο της πόλης.
Μέχρι το 1200 μ.Χ, ο πολιτισμός Tiwanaku είχε εξαφανιστεί από την περιοχή. Οι περισσότεροι αρχαιολόγοι συμφωνούν ότι αυτό οφειλόταν σε δραστικές καιρικές αλλαγές εκεί. Ωστόσο, η κουλτούρα συνέχισε, καθώς αποτέλεσε τη βάση των πεποιθήσεων των Incas, που κατοικούσαν στην περιοχή. Δεν πίστευαν ότι η περιοχή είχε προηγουμένως κατοικηθεί από έναν προγενέστερο πολιτισμό. Αντίθετα, πίστευαν ότι ο Tiwanaku ήταν όπου ο Ίνκας Θεός Viracocha δημιούργησε τους πρώτους ανθρώπους. Είναι ενδιαφέρον ότι οι Ίνκας έχτισαν τις δικές τους κατασκευές δίπλα σε εκείνες που είχαν προηγουμένως κατασκευαστεί από τον Tiwanaku.
Μία από τις πιο ενδιαφέρουσες κατασκευές είναι η πυραμίδα Akapana. Ήταν μια από τις μεγαλύτερες κατασκευές στο Tiwanaku, και ίσως η κύρια ιερή περιοχή στην πόλη. Ωστόσο, οι κακοποιοί απομάκρυναν πολλές από τις πέτρες, αφήνοντάς τους λιγότερο εντυπωσιακές από ό, τι ήταν κάποτε.
Ο ναός Kalasasaya βρίσκεται βόρεια της πυραμίδας. Πρόκειται για μια τελετουργική πλατφόρμα, με δύο μονολιθικούς ορθοστάτες που πλαισιώνουν τις βαθμίδες εισόδου. Μικρότερες πλατφόρμες που περιέχουν μονόλιθους υπάρχουν μέσα στο Kalasasaya. Στη βορειοδυτική γωνία υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι ηφαιστειακής πέτρας, που πιστεύεται ότι συνδέεται με τον θεό του ήλιου. Η επιφάνεια καλύπτεται με ένα γλυπτό από μια θεότητα στη μία πλευρά και μια σειρά από τέσσερις βαθιές κοπές από την άλλη, ίσως για προσφορές.
Βρίσκεται στη βορειοανατολική γωνία του Kalasasaya και είναι η γραφική Puerta del Sol (Πύλη του Ήλιου), μια περίτεχνα διακοσμημένη στοά, σκαλισμένη από ένα κομμάτι βράχου που ζυγίζει δέκα τόνους. Η κεντρική φιγούρα πάνω από την πόρτα είναι η πιο γνωστή εικόνα του Tiwanaku, ίσως ο ανώτατος θεός δημιουργός γνωστός στην Αϊμάρα ως Thunupa και στους Incas ως Viracocha. Οι 24 ακτίνες που προέρχονται από το κεφάλι του έχουν οδηγήσει ορισμένους να τον θεωρούν θεό του ήλιου παρόλο που δεν υπάρχουν πολλά στοιχεία που να δείχνουν ότι μια τέτοια λατρεία υπήρχε πριν από τους Incas.
Στις 21 Ιουνίου, η ώρα του χειμερινού ηλιοστάτη νότια του ισημερινού, γιορτάζεται το φεστιβάλ της Πρωτοχρονιάς Aymara στο Tiwanaku. Οι ντόπιοι φορούν πολύχρωμα ρούχα για την γιορτή και οι επισκέπτες είναι ευπρόσδεκτοι. Στις δραστηριότητες συμπεριλαμβάνονται η κατανάλωση, η μάλαξη κόκας και ο χορός μέχρι την ανατολή, όταν οι ακτίνες του ήλιου θα λάμπουν στην ανατολική είσοδο του ναού.
Αν και υπάρχουν πολλά ερείπια στη Νότια Αμερική, ο Tiwanaku είχε το μεγαλύτερο μερίδιο από μοναδικές και περίεργες θεωρίες που το περιβάλλουν. Για παράδειγμα, στις αρχές του εικοστού αιώνα, ο αστρονόμος HS Bellamy πίστευε ότι η πόλη ήταν αποτέλεσμα ενός από τα φεγγάρια της γης που συντρίβεται σε αυτόν τον τομέα. Ο συγγραφέας Erich von Daniken δήλωσε ότι η έρευνά του έδειξε ότι οι αλλοδαποί έστησαν μια βάση στο Tiwanaku και ανέστησαν τα μεγάλα μνημεία με την ειδική τεχνολογία τους.
Τον περασμένο αιώνα, οι αρχαιολόγοι έχουν αναλάβει πολλά έργα που στοχεύουν στην απελευθέρωση των μυστικών του Tiwanaku. Μόνο πρόσφατα μπόρεσαν να συνδέσουν την προέλευση αυτής της συναρπαστικής πόλης με τους αρχικούς ανθρώπους που την έχτισαν.
