Προκειμένου να γίνει το καλύτερο από το φτωχό έδαφος, τη διατήρηση των υδάτων και το ορεινό έδαφος, η καλλιεργούμενη καλλιέργεια εισήχθη από διάφορους πολιτισμούς σε όλο τον κόσμο. Εξαιρετικά έντονη εργασία για να οικοδομηθεί, το τετραγωνάκι επέτρεψε στη γη να υποστηρίξει την αυξημένη ανάγκη του πολιτισμού για καλλιέργειες, ζώα και πουλερικά. Η διάβρωση αποφεύχθηκε, η βροχή και το νερό απορροής διατηρήθηκαν, και διαφορετικά η αχρησιμοποίητη πλαγιά του λόφου έγινε αρόσιμη λόγω της γεωργικής χρήσης. Όχι μόνο αυτά τα τετραγωνισμένα πεδία παρέχουν απαραίτητα αγαθά για τους ντόπιους, αλλά και μερικά από τα πιο εντυπωσιακά τοπία στον κόσμο.
11. Sa Pa Terraces
Sa Pa είναι μια πόλη στο βορειοδυτικό Βιετνάμ, κοντά στα κινεζικά σύνορα. Τα πεδία με την οροσειρά του ρυζιού, ανάμεσα στα πιο δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα του Βιετνάμ, βρίσκονται στην κοιλάδα Muong Hoa ανάμεσα στην πόλη Sa Pa και το βουνό Fansipan, σε ένα σκηνικό από πυκνά δάση από μπαμπού. Οι ντόπιοι ορεινοί άνθρωποι, οι Hmong, Giay, Dao, Tay και Giay, αναπτύσσουν ρύζι και καλαμπόκι σε αυτές τις οροφές paddy, μαζί με λαχανικά. Λόγω του κλίματος, μπορεί να παραχθεί μόνο μία καλλιέργεια ρυζιού το χρόνο, με αποτέλεσμα τον άφθονο υποσιτισμό.
10. Inca Pisac
Τα ακόμα άθικτα πεδία βεράντας του Pisac, που κατασκευάστηκαν από τους Incas, εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται σήμερα. Αυτές οι ορεινές βεράντες αποτελούνται από 16 διαφορετικά τμήματα καλλιέργειας. Ο Pisac, μια λέξη από την ουσία Quechua, σημαίνει "πέρδικα". Η παράδοση της Ίνκας υπαγορεύει τη δημιουργία πόλεων με τη μορφή πτηνών και ζώων, και ως εκ τούτου, το Pisac έχει σχήμα πέρδικας. Οι βεράντες του Pisac περιλάμβαναν μια στρατιωτική ακρόπολη, θρησκευτικούς ναούς και μεμονωμένες κατοικίες και έχουν θέα στην Ιερή Κοιλάδα, ανάμεσα στα βουνά Salkantay. Αυτές οι βεράντες μάλιστα μετέφεραν δύο γέφυρες ανάρτησης, οι βάσεις των οποίων μπορούν ακόμα να παρατηρηθούν.
9. Douro Valley
Το σπίτι του λιμανιού του λιμανιού, η κοιλάδα Douro βρίσκεται στη βόρεια Πορτογαλία, σε κάποια απόσταση από την πόλη του Πόρτο. Οι λόφοι της κοιλάδας είναι καλυμμένοι με ταπετσαρίες αμπελώνων που πέφτουν απότομα μέχρι τις όχθες του ποταμού. Το τοπίο της κοιλάδας είναι εκπληκτικό με τα χρώματα της γης να αλλάζουν καθ 'όλη τη διάρκεια του έτους καθώς τα αμπέλια ωριμάζουν. Το φθινόπωρο τα αμπέλια παίρνουν ένα κοκκινωπό και χρυσαφένιο χρώμα, ενώ το Φεβρουάριο-Μάρτιο το άνθος αμυγδάλου δίνει έναν πρόσθετο λευκό ροζ ύφος στην περιοχή. Εκτός από το κρασί του λιμανιού, στην κοιλάδα παράγονται επίσης κόκκινα και λευκά κρασιά.
8. Θάλασσες ρυζιού του Μπαλί
Οι αρχέτυπες βεράντες του ρυζιού του Μπαλί είναι πανταχού παρούσες και ο πολιτισμός των Μπαλινέζων εξαρτάται από αυτή τη μέθοδο της γεωργίας για σχεδόν 2000 χρόνια. Τα μπαλινέζικα πετρώματα ρυζιού ήταν σκαλισμένα με το χέρι, με στοιχειώδη εργαλεία και διατηρήθηκαν από τις επόμενες γενιές.
Στο κεντρικό Μπαλί, βόρεια του χωριού Tegallalang στην περιοχή Ubud, βρίσκεται μια σειρά από ακμάζοντα βαθύτατα ρυζιού, ένα φαβορί με ταξιδιώτες και φωτογράφους. Άλλοι καταπράσινοι ρυμουλκούμενοι ρυζιού μπορούν να βρεθούν στους Sayan, Jatiluwih, Pupuan και Tabanan. Στο Μπαλί, τα πετρώματα ρυζιού με τετραγωνικά δάπεδα λειτουργούν σύμφωνα με μια καλά οργανωμένη κοινωνική τάξη, που ονομάζεται subak. Το subak διαχειρίζεται τις πηγές νερού άρδευσης, με αυστηρό χρονοδιάγραμμα, κατανέμοντας αρκετά το νερό.
7. Choquequirao
Μια άλλη περουβιανή στατική γεωργική περιοχή είναι η Choquequirao, που σημαίνει Λουστάκι του Χρυσού. Καθισμένος στα σύνορα των Cuzco και Apurimac, αυτή η εντυπωσιακή ταράτσα, βρίσκεται 3085 μέτρα (10, 120 πόδια) πάνω από τη στάθμη της θάλασσας. Το Choquequirao περιλαμβάνει μια διάταξη κλιμακοστασίου, αποτελούμενη από 180 βεράντες. Χτισμένο σε ένα εντελώς διαφορετικό στυλ από το Machu Picchu, το Choquequirao είναι πολύ μεγαλύτερο στην περιοχή. Κάποιος μπορεί μόνο να ταξιδέψει στο Choquequirao με τα πόδια ή τον έφιό του, και ως εκ τούτου, επισκέπτεται πολύ λιγότερο συχνά από τον Machu Picchu. Χωρίς τα οφέλη των τροχών, το ταξίδι στο Choquequirao από την Cachora μπορεί να διαρκέσει έως και τέσσερις ημέρες!
6. Salinas de Maras
Τα αλάτι Salineras de Maras ή Inca έχουν χρησιμοποιηθεί εδώ και αιώνες. Οι αλατοβιομήχανοι κατευθύνουν φυσικό νερό πηγής, που περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις αλατιού, στα τετράγωνα διαμερίσματα, που αριθμούν περίπου 3.000. Αυτό το νερό της άνοιξης γίνεται αλατόνερο με αλάτι από το ίδιο το βουνό. Όταν το νερό εξατμίζεται από τον ήλιο, παραμένουν παχιά κατάλοιπα άλατος. Το αλάτι στη συνέχεια κόβεται σε τεράστιες πλάκες και μεταφέρεται στις αγορές. Όπως σε μερικά από τα ασιατικά ρυζιού, αυτά τα τηγάνια αλατιού μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και χρησιμοποιούνται εδώ και αιώνες. Εάν σχεδιάζετε να επισκεφθείτε, επισκεφθείτε το αργά το απόγευμα, όταν το ανακλώμενο ηλιοβασίλεμα αναγκάζει τις λεκάνες αλατιού να εμφανιστούν σαν να είναι κατασκευασμένες από χρυσό.
5. Ollantaytambo
Κατά τη διάρκεια της Αυτοκρατορίας Inca, Ollantaytambo ήταν το βασιλικό κτήμα του αυτοκράτορα Pachacuti που κατέκτησε την περιοχή, έχτισε την πόλη και ένα κέντρο εορτασμού. Κατά την περίοδο της ισπανικής κατάκτησης του Περού, χρησίμευε ως οχυρό για την αντίσταση της Ίνκας. Οι κοιλάδες κατά μήκος του Ollantaytambo καλύπτονται από ένα εκτεταμένο σύνολο γεωργικών βεραντών που ξεκινούν από τον πυθμένα των κοιλάδων και ανεβαίνουν στους γύρω λόφους. Οι ταράτσες επέτρεπαν την καλλιέργεια σε άλλο άχρηστο έδαφος. Σήμερα το Ollantaytambo είναι ένα σημαντικό τουριστικό αξιοθέατο και ένα από τα πιο κοινά σημεία εκκίνησης για πεζοπορία γνωστό ως Inca Trail.
4. Longji Terraces
Οι οροσειρές ριζών ρίζας Longji ή Dragon's Backbone χτίστηκαν πριν από περίπου 500 χρόνια κατά τη διάρκεια της δυναστείας των Μινγκ. Τα τεράστια πεδία βρίσκονται στο Longsheng περίπου δύο ώρες με το αυτοκίνητο από το Guilin. Από απόσταση, κατά τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου, αυτές οι ταραγμένες βεράντες εμφανίζονται σαν να ήταν πράσινα υφαντά καλώδια πάνω από τις πλαγιές, ξεκινώντας από τον ποταμό και καταλήγοντας κοντά στην κορυφή του βουνού. Μπορεί κανείς να περάσει μέσα από τα χωράφια και τα χωριά, να χαιρετήσει και να καλωσοριστεί από άλογα, χοίρους, κοτόπουλα και σκληρά εργαζόμενους ντόπιους. Αυτές οι βεράντες ρυζιού είναι η απάντηση του Longsheng σε περιορισμένη καλλιεργήσιμη γη και περιορισμένη παροχή νερού.
3. Hani Terraces
Οι στέπες ορυζών του Hani βρίσκονται κάτω από τα χωριά στην πλευρά των βουνών Ailao στο Yuanyang και έχουν καλλιεργηθεί για πάνω από 1.000 χρόνια. Επίσης λαξευμένες στο χέρι από τους ανθρώπους του Χάνι, αυτές οι οροφές με ρύζι έχουν μετατρέψει μια άγονη πλαγιά σε ένα καταπράσινο υποτροπικό παράδεισο. Αυτά τα πεδία βεράντας υποστηρίζουν αρκετό ρύζι και καλλιέργεια ιχθύων για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Το νερό σώζεται στα δάση του λόφου και κατευθύνεται προς τις βεράντες για άρδευση. Οι όχθες του ρυζιού πλημμυρίζουν από τον Δεκέμβριο μέχρι τον Μάρτιο, παρουσιάζοντας μια καταπληκτική θέα στους ταξιδιώτες.
2. Banaue Rice Terraces
Βρίσκονται στην καρδιά των βουνών Cordilleras των Φιλιππίνων και ανεβαίνουν σε υψόμετρο 1525 μέτρα (5000 πόδια) είναι τα Baraue Rice Terraces. Τα πευκόφυτα περάσματα ήταν σκαλισμένα με το χέρι χωρίς σύγχρονα εργαλεία από τις φυλές Ifugao και παράγουν ρύζι για σχεδόν 2.000 χρόνια. Αυτές οι βεράντες είναι τόσο πολυάριθμες, απόκρημνες και συμπαγείς, που αν τεντωθούν από άκρη σε άκρη, θα τυλίξουν στο μέσο της γης. Τον τελευταίο καιρό, αυτές οι διατηρούμενες τράπεζες ρυζιού έχουν δείξει την ηλικία τους, καθώς όλο και περισσότερες φυλές Ifugao μεταναστεύουν στις πόλεις.
1. Machu Picchu
Ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά αρχαία αξιοθέατα στον κόσμο, το Μάτσου Πίτσου ανακαλύφθηκε ξανά το 1911 από τον Χαβάη ιστορικό Χίραμ Μπίνγκχαμ αφού καθόταν κρυμμένο για αιώνες πάνω από την κοιλάδα Ουρουμπάμπα στο Περού. Η "χαμένη πόλη των Incas" είναι αόρατη από κάτω και εντελώς αυτοτελής, περιτριγυρισμένη από γεωργικές βεράντες και ποτισμένη από φυσικές πηγές.
Οι στενές βεράντες του Machu Picchu κατασκευάστηκαν από πέτρινους όγκους, με χιλιάδες μονοπάτια και σκαλιά, που συνδέουν τα κτίρια, τις πλατείες και το νεκροταφείο. Το νερό διοχετεύθηκε μέσα από υδραγωγεία που είχαν περικυκλωθεί στο βουνό, για ζώα και για την άρδευση καλλιεργειών πατάτας και καλαμποκιού. Δεν υπάρχουν καλλιέργειες σήμερα στις βεράντες του Machu Picchu, αλλά μια θεαματική τοποθεσία.
